Martwe drzewa też są piękne!

Martwe drzewa też są piękne! A do tego ich obecność sprzyja występowaniu wielu gatunków zwierząt i roślin. W jaki sposób? Z aplikacją TILIA poznasz tajniki przyrody.  Pobierz ją na swojego smartfona z Google Play i App Store i dowiedź się więcej na ten temat.

Aplikacja przygotowana została przez Stowarzyszenie „Tilia” w ramach działalności w Szkole Leśnej na Barbarce i realizowana jest w ramach konkursu nr RPKP.04.05.00-IZ.00-04-174/18 dla Osi priorytetowej 4 – Region przyjazny środowisku, działania 4.5 Ochrona przyrody oraz dofinansowana jest ze środków WFOŚiGW w Toruniu.

 Drzewa stanowią fundamenty lasu, a każdy gatunek ma osobne zadanie w kręgu życia leśnego. Każdy etap ich życia stanowi oddzielne, równie ważne zadanie dla ekosystemu leśnego. Nawet gdy jest powalone i spoczywa u stóp innych drzew jego rola się nie kończy. Zaczyna to drzewo „życie po życiu”. Rozkład takiego drzewa (w zależności od gatunku oraz warunków) może trwać nawet 100 lat. Z upływem lat i w miarę postępującego rozkładu biologicznego oraz mechanicznego (np. wietrzenie) zmieniają się właściwości drewna. Staje się ono wilgotnym siedliskiem licznych gatunków roślin oraz zwierząt – szczególnie takie warunki życia upodobały sobie bezkręgowce np. pluskwiaki, muchówki ale przede wszystkim chrząszcze – cenione i bardzo ważne w zachowaniu równowagi ekosystemy leśnego. Liczne larwy skrywające się tuż pod powierzchnią kory są często żerowiskiem innych gatunków zwierząt. Żaby oraz traszki występujące na terenie rezerwatu szukają w takich miejscach nie tylko pokarmu, ale i schronienia. W bezpiecznych zacienionych miejscach powalonych drzew schronienia szukają również gryzonie, ryjówki, łasice oraz kuny.

W rezerwacie „Las Piwnicki” spotykamy również martwe drzewa stojące. Są to najczęściej już ogołocone z kory, sosny. Ich mocne korzenie nie pozwoliły upaść drzewu i są stabilnymi drewnianymi słupami leśnymi. Drzewo pozbawione liści stanowi doskonały punkt obserwacyjny dla ptaków również tych drapieżnych. Podczas postępujących etapów rozkładu, ptaki (np. dzięcioły), odnajdują tu licznie występujący pokarm w postaci larw oraz owadów.

To w jaki sposób ich zielone korony opustoszały jest zawsze zagadka, którą potrafią rozwikłać dociekliwi dendrolodzy. Pasożyty żerujące na pniach lub wewnątrz konarów pozostają przez długie lata bezimienne. Ogołocone drzewo jednak stanowi kolejny ważny element życia lasu. Pusta przestrzeń w linii koron drzew pozwala przedostać się światłu w niższe jego partie. Daje to szansę na umocnienie się roślin podszytowych. Światło docierające poniżej umożliwia rozwijanie się jarzębom, czeremsze, leszczynie. Krąg życia, trwa.